බඩදරු අම්මා ඇයි ඇල්ලෙන් පැන්නේ?

ටිකක් දිග නිධාන කතාව
රස්සාවක් කියන්නෙ මිනිහෙක්ගෙ ජීවිතේ හුස්ම ටික වගේ වටින දෙයක්. (බිස්නස් කරන අයට නම් බිස්නස්) රස්සාව හරි රස්සාව කරන තැන හරි අවුල් නම් ජීවිතේම අවුල් වෙන්න ඒක හේතුවක් වෙනවා. (මගෙ නම් රස්සාව කරන තැන එක්තරා පරාණකාරයෙක් නිසා මං හැම තිස්සෙම බයෙන් සැකෙන් ඉන්නෙ. දන්නෝ දනිති කවුදැයි එයා) 

පොඩි කාලෙ ඉඳලා මං හීන මැවුවෙ ෆුල් ටයිම් එනවුන්සර් කෙනෙක් වෙන්න.. ඒත් රස්සාවට මං ඉරිදා ජාතික පුවත්පතක ව්‍යාපාරික මාධ්‍යවේදියෙක් (Business Journalist). පාට් ටයිම් එනවුන්සින් වැඩ මට අමතර ආදායමක් වගේම මගෙ හීනෙට යාන්තමින් හරි ඇතුල් වෙන්න ලැබෙන පින්සාර අවස්ථාවක්. (ෆුල් ටයිම් එනවුන්සර් කෙනෙක් නොවුනු එක ගැන දැනගන්නම ඕනෙමනම් 071-7090090 මට කෝල් එකක් ගන්න ) සඳුදා ඉඳලා සිකුරාදා වෙනකං ප්‍රෙස් කොන්ෆරන්ස්, මීඩියා බ්‍රීෆින්, බිස්නස් ආටිකල්ස් / නිවුස්, ඇඩ්වටයිසින් සප්ලිමන්ට්ස් ඒ අතරෙ බිස්නස් පේජ් එක. එක එක කොම්පැනිවල එක එක කතන්දර මගෙ කන් වල පිරිලා. සමහර එකම ආයතන ගැන සතියකට සැරයක්, මාසෙකට සැරයක් ලියල ලියලා ඒ ආයතනවල අයිතිකාරයෝ තරමටම ඒවා ගැන මාත් දන්නවා.. හැමෝටම ඕනේ තමන්ගෙ ආයතනේ ගැන / තමන් ගැන ෆොටෝ දාලා ලස්සනට ලියවගෙන පත්තරේ දාගන්න.  ලියන එක මගෙ රස්සාව හින්දා කාටවත් බෑ කියන්න බෑ.. හදවතට එකඟව ලියල දෙන ඒවා අතරෙ එහෙම නැති ඒවත් තියෙනවා. 

මට ඕනෙ වුණා මගෙ එදිනෙදා ඒකාකාරී, නීරස වෙලා තියෙන ජීවිතෙන් එක දවසකටවත් ඈත් වෙලා නිදහසේ ඉන්න. සඳුදා, අලුත් සතියෙ ඔෆිස් එකේ වැඩ පටං ගන්න දවස. මං සඳුදා දවසක්ම තෝරගත්තෙ සතියෙ ඉස්සරහ ඉතුරු දවස් ටිකට පොඩි ගැම්මක් ගන්නත් එක්ක.. මේ කතාව ලියැවෙන්නේ ඒ පසුබිමේදි. ඉරිදා හිතුණා සඳුදා වැඩට යන්න බෑ කියලා. යන්න තැනක් හොය හොයා රෑ Google එකෙ රස්තියාදු ගහලා ගහලා වෙලාව සඳුදා පාන්දර 2.00ත් වුණා.  තැනක් හම්බුණා. මේ කතාවේ "නිධාන කතාව" හැදුනෙ ඔන්න ඔහොමයි. "නිධාන කතාව" ටිකක් දිග වුණා :-) පත්තර පිටු අතර අපේ වචන වලට සීමා තිබ්බට මේකෙ එහෙම නැති හින්දා වෙන්න ඇති.. නේද??? 

අත්තනගල්ලෙන් දුර වුණත්..
සඳුදා උදේ 9.15ට විතර වැඩට යන ලීලාවෙන්ම ඇඳගෙන වැඩට යන්න ගෙදරින් දුන්න බත් එකත් අරන් මං පාරට බැස්සා. බයික් එකේ රිසව් ලෙවල් :-) ගම්පහ වතුරමල හංදියෙ ෂෙඩ් එකෙන් 500ක තෙල් ගැහුවා. යක්කල සිද්ධායුර්වේදෙන් කිතුල් පිටි කැඳ එකක් ගහලා, යක්කල හතර දේවාලෙත් වැඳගෙන අත්තනගල්ලෙ රජමහා විහාරෙ තොරණ හංදියෙන් ගලපිටමඩ පාරේ දුර ගියේ පුෂ්පනාත් ජයසිරි මල්ලිකාරච්චි මගේ පත්තර මුල්ගුරුතුමන්ගේ ගුරු ඇසුර හා අත්තනගල්ලේ ජනමාධ්‍ය පංතියේ සොඳුරු අතීත සිහිවටන ඇස් ඉදිරියේ චිත්‍රපටියක් වගේ මැවි මැවි පේන අතරෙ. මම යන්න බලාපොරොත්තු වෙන තැනට පස්යාල පැත්තෙන් ගියාම මීට වඩා ළඟ වුණත් මට අත්තනගල්ල හරහාම එන්න ඕනෙ වුනේ මගේ ඒ පරණ සුන්දර අතීතෙ ආයෙ ආයෙ කිමිදෙන්න ඕනෙ හින්දයි. අත්තනගල්ල - ගලපිටමඩ පාරෙ ආපු වාසිය වුණේ මගදි හම්බුණු "අලවල" ගම්මානේ අලවල පොත්ගුල් ලෙන රජමහා විහාරය ළඟ ප්‍රාග් ඓතිහාසික යුගයේ මිනිසුන් හිටපු ගල් ගුහා  විස්තර දැනකියා ගන්නත්  ලැබුනු හින්දා. අලවල ගම්මානෙ පාස් කරලා ගලපිටමඩ හරහා දුනුමාල හන්දියටත් ආවා ඔන්න කතාවෙන් කතාව.    

ඇයි මං "දුනුමාල" ගමට ආවේ?
ආදරණීය පාඨක ඔබ තමුන්නාන්සේලාට ඉහත ප්‍රශ්නෙ මේ වෙනකොටත් මතු වෙලා ඇති. ඕං ඒකටත් උත්තර බැඳලා ඉන්නම්කො.. මේ ගමේ තියෙනවා ලස්සන, පුංචි දිය ඇල්ලක්.. ඒ දිය ඇල්ල එක්ක බැඳුණු සොබා සොඳුරු සිරියෙ පැයක් දෙකක් තනිවෙලා ජීවිතේ මහන්සිය නිවාගන්න හිතුණා. ඇල්ල දැන් ළඟයි කියලා ජීවිතේ මහන්සිය ටික නිවෙන්න පටන් අරං තිබ්බ එක කෙසේ වෙතත් ගම්පහ ඉඳලා දුනුමාලට ආපු ගමන් මහන්සිය නම් මට දුනුමාලෙ හන්දියෙදි දැනුණා.

"දුනුමාල" ගමේ නම හැදුනු හැටි
දුනුමාල හන්දියෙන් හැරිලා ඇල්ල ළඟට කිලෝමීටර් 2ක් විතර යන්න ඕනෙ විතරක් නෙමෙයි බයික් එක නවත්තලා තව මීටර් 200ක් විතර පුංචි අඩිපාරක් දිගේ යන්නත් ඕනෑ කියලා ත්‍රී වීල් අයියා කෙනෙක් කිවා. දුනුමාල හන්දියෙන් ඇල්ල ළඟට යන පාර සවුත්තුයි. ඇල්ල ළඟට යනකන් මං කියන්නම් දුනුමාල ගමට නම ලැබිච්චි හැටි. සූර්ය බණ්ඩාර කියලා ප්‍රාදේශීය රජෙක් මේ පැත්ත පාලනය කරපු කාලේ තවත් ප්‍රාදේශීය රජ කෙනෙක් එක්ක එතුමාට යුද්ධ කරන්න සිද්ධ වෙලා තියෙනවා. සූර්ය බණ්ඩාර රජ්ජුරුවො තමන්ගෙ ආදරණීය බිසෝවරුන් හත්දෙනාව ගල් ගුහාවක පරිස්සමට හංගලා ආරක්ෂාව යොදවලා යුද්දෙන් රජ්ජුරුවො දිනුවොත් ඈත පේන කන්ද මුදුනේ "සුදු කොඩියක්" උස්සන බවත් පැරදුනොත් "රතු කොඩියක්" උස්සන බවත් කියලා යන්න ගියා. කොහොමෙන් කොහොම හරි රජ්ජුරුවො යුද්දෙ දින්නා.. කට්ටිය ජොලියක් දාලා ජයපැන් ෂොට් එකක් ගහන අතරෙ රජ්ජුරුවො තමන්ගෙ අතවැසියෙකුට කිව්වා දිනපු කතාව ගිහින් බිසෝවරුන්ට කියාපන් කියලා. යුධ ජයග්‍රහණයෙන් උදම් වෙලා හිටපු මිනිහා බිසෝවරුන්ට පණිවුඩේ දෙන්න යන අතරෙ බයිට් එකට ඌරුමස් කකා සෙට් එකක් ගහේ බඩු ගහනවා දැක්කා. යුධ ජයග්‍රහණය සමරලාම බිසෝලගෙ පණිවුඩේ දෙන්නම් කියලා මිනිහත් එතනටම සෙට් වුණා. පැයවලින් නෙමෙයි ඕං හෝරා වලින් හෝරා කීපයක් ගතවුණා. රජ්ජුරුවොත් දැන් මීගමු අලුවා කපන ගානට බඹර පදම් කට් වෙලා. අතවැසියා දැන් මේ වෙනකොට ගිහින් විස්තරේ කියලා ආපහු එනවත් ඇති කියලා රජ්ජුරුවො ගිහින් සූර්පිට රතු කොඩිය ඉස්සුවා බිසෝලාට පොඩි විහිලුවක් කරන්නම් කියලා. කරුමෙ කියන්නෙ ඒ වෙනකොටත් අර කාලකන්නියා ගහේ බඩු ගහනවා. "රතු කොඩිය" දැක්ක බිසෝලා අඬා වැළපිලා මැරෙන්නම කියලා හිතාගෙන කන්දකින් පහළට පැන්නා. ඒ පැන්න කන්ද අවට ප්‍රදේශය අද "දේවීන්පැන්නැල්ල" කියලා ලස්සන පුංචි ගම්මානයක් වෙලා. ඒ කතාව හින්දම සමහරු අපි මේ  බලන්න යන දිය ඇල්ල "අලවල දේවීන් පැන්න ඇල්ල" කියලාත් හඳුන්වනවා. කන්දෙන් පැනපු බිසෝලා හත්දෙනාගෙන් එකම එක බිසවක් කන්දේ වැල් ගාලක පැටලිලා බේරුණා. ගම්මු එකතු වෙලා බිසව බේර ගත්තට පස්සෙ ගමේ ප්‍රධානියා බිසවට සාත්තු සප්පායම් කරලා තියෙනවා. ගැබිණියක් වෙලා හිටපු බිසව පුත් කුමරෙක් බිහි කළා. රජතුමා මේ ආරංචියට දරුවා ප්‍රසූත කරපු තැනදී අර ගම් ප්‍රධානියාට තමන්ගෙ බෙල්ලෙ තිබ්බ වටිනා මාලෙ ගලවලා දීපු ප්‍රදේශය "දුන්නු මාලේ" හෙවත් "දුනුමාලේ" විදිහට කට වහරට ආපු බව ගම්මු කියනවා. මැරුණු බිසෝවරු "දුනුමාල බිසෝ බණ්ඩාර දෙවිවරුන්" විදිහට තුන් කෝරළය, හතර කෝරළයේ හා සියනෑ කෝරලේ සමහර ප්‍රදේශ ආරක්ෂා කරන බවට ගම්මු විශ්වාස කරනවා. අණ විණ හදි හූනියම්, ලෙඩදුක් කරදර වලට "දුනුමාල බිසෝ බණ්ඩාර දෙවිවරුන්"ට බාරහාර වුණාම ඉක්මන් පිහිට ලැබෙනවාලු. වගේම අස්වනු කපා ගෙට ගෙන ප්‍රයෝජනයට ගන්න කලින් "දුනුමාල බිසෝ බණ්ඩාර දෙවිවරුන්"ට පූජාව තියනත් ගම්මු බොහෝ දෙනෙක් පුරුදු වෙලා ඉන්නවා.  

මෙන්න ඇල්ල

මෙන්න ඇල්ලෙ විස්තරේ
මේ දිය ඇල්ල දුනුමාල ඇල්ල, අලවල ඇල්ල, දේවින් පැන්න ඇල්ල, උඩුවක ඇල්ල යනාදී නම් කිහිපයකින්ම හඳුන්වනවා. ගම්පහ දිස්ත්‍රික්කයටම තියෙන දිය ඇලි දෙකෙන් උසම දිය ඇල්ල තමයි මේ දිය ඇල්ල. ගල් තලා තුනකින් බිමට ඇද හැලෙන මේ දිය ඇල්ලේ සම්පූර්ණ උස අඩි 40ක් විතර වෙනවා. ඇල්ල පාමුල තියෙන පුංචි ගල් වල අඩි 4 - 5ක් විතර ගැඹුරක් තියෙන හින්දා ඒ තරමට වඩා ටිකක් උස ඕනෙම කෙනෙකුට පරිස්සමට නා ගන්න පුළුවන්. (වතුරෙ තියෙන ගල් වල දිය සෙවෙළ තියෙනවා කියලා අමුතුවෙන් ලියන්න ඕනෙ නෑනෙ.)

සාමාන්‍යයෙන් දිය ඇල්ලක ලස්සන බලන්න වෙන්නෙ බිම ඉඳගෙන. දුනුමාල දිය ඇල්ලේ ඉහළට හරිම ලේසියෙන් නගින්න පුළුවන් හැබැයි පරිස්සමට. ඉහළ ඉඳලා පහළ බලන්නත් පුළුවන්, පහළ ඉඳලා ඉහළ බලන්නත් පුළුවන් අපූරු දිය ඇල්ලේ උඩට නගින්නම කියලා මගෙ හිත කිව්වා. 

ඇල්ල ලඟ සමාධිය
මං දිය ඇල්ලේ උඩට යන්න හදද්දි ගමේ කොල්ලෙක් දුවගෙන ආවා. ඒ පැත්තට දිගටම වැස්සලු. උඩ ලිස්සනව තනියම යන්න එපා කියලා මිනිහ මට අනතුරු ඇඟෙව්වා. මිනිහා ඒ ගමේමලු. ඇල්ල ගැනයි ගම ගැනයි මට මිනිහා ගොඩාක් විස්තර මං මිනිහගෙන් දැනගත්තා. මිනිහ හිටියෙ තනියම නෙමෙයි. තව 10-15ක සෙට් එකක් එක්ක. කට්ටිය ඇල්ල පල්ලෙහා බිබී හිටියෙ. ඒ සෙට් එක මිනිහගෙ කොළඹ යාළුවො ලු. මම තනියම ආවෙ ඇයි කියලා මිනිහා මගෙන් වටින් ගොඩින් ප්‍රශ්න කළා. මම මීඩියා එකකින්ද කියලා දෙතුන් පාරක්ම ඇහුවා. (නැතුවයැ ඉතින්, මිනිහ මට ඇල්ල ගැන පොඩි ඉන්ට්‍රඩක්ෂන් එකක් දීගෙන යද්දි පත්තරේ පුරුද්දට මාත් හාර හාර ප්‍රශ්න ඇහුවනෙ.) මීඩියා හරි හමීඩියා හරි ඌට වැඩක් නෑනෙ යකෝ ඇල්ල උගෙ බූදලයක්ද? මං ඉතින් ඒක මිනිහට කියන්න ගියෙ නෑ, මං මගෙ එනවුන්සින් කාඩ් එකක් මිනිහට දුන්නා, "මීඩියා නම් නෙමෙයි අයියෙ, මං පොඩි බිස්නස් එකක් කරන්නෙ. එනවුන්සින්, ඇඩ්වටයිසින්. ඇඩ් එකකට මෙතන නම් පට්ට අයියෙ"  මං වැඩි හොඳට මිනිහට එනවුන්සින් කාඩ් එකකුත් දුන්නා. මිනිහ පොඩි හිනාවක් දාලා මිසින් වුණා. මිනිහ ගියාට පස්සෙ මං දෙයියනේ කියලා නා ගත්තා. නාලා ගොඩ ඇවිත් කොහිල දළු මාලුවයි, පරිප්පුයි, මැල්ලුමුයි තිබ්බ ගෙදර බත් එක කන්න පටං ගත්තා දිය ඇල්ල දිහා බලාගෙන දිය ඇල්ලෙ හිරිපොද ඇඟට වැටෙන තරම් ළඟින් තිබ්බ පොඩි තැඹිලි ගහක් යටට වෙලා. ටිකෙන් ටික පොද වැටෙන්න ගත්තා මං හෙල්මට් එකයි රේන් කෝට් එකයි දාලා කුඩේ ඉහළ ගත්තා. කුඩේ යට වැස්සෙම බත් එක කෑවා. පොද වැස්ස මහ වැස්සක් වුණා. දිය ඇල්ලෙ වතුර බලාගෙන ඉද්දි වැඩි වුණා. කිරිසුදු පාටට තිබ්බ වතුර මඩ පාට වුණා. මම බලාගෙන හිටියා දිය ඇල්ල දිහා. කොච්චර වෙලා හිටියද කියලා මට මතක නෑ.. මම වශී වෙලා ඒ ලස්සනට.. ඇල්ලේ හැංගුනු ගුප්ත බවක් දැනුනා.. දාලා යන්නවත්, අහක බලන්නවත් මට හිත දුන්නෙ නෑ.. මං ඇල්ල දිහා බලාගෙනම හිටියා.  භාවනාවක් වගේ.. ඇල්ල ගැනම විතරක් හිත යොමු කරන්.. 

ඇල්ල "ඇඬෙන ඇඩ්වෙන්චර්"
මගේ අමුතු හැසිරීම දිහා අර ඩෝප් යාළුවො ගොඩාක් වෙලා බලං ඉන්න ඇති කියල මට හිතුනෙ එකෙක් යටිගිරියෙන් කෑගහන සද්දෙට මගෙ දැහැන බිඳුනාම. වැස්ස ටිකක් පෑව්වා. කට්ටිය තාම බොනවා. මම යන්න පිටත් වුණා. බයික් එක ළඟට ආවාම ආයෙ වැස්ස වැඩි කළා. මං ඒ ළඟම තිබ්බ වහලා දාපු පොල් අතු කඩේට රිංගුවා. පැය බාගෙකට විතර පස්සෙ ඩෝප් සෙට් එක උන්ගෙ වෑන් එකට ආවා. එකෙක් මගෙ බයික් එක ළඟට ගිහින් නම්බර් ප්ලේට් එක බලන්න වගේ පාත් වුණා. උන් ඔක්කොම මං දිහා බලනව. මහත බඩ තියෙන වයසක පොරක් මට පහළට කතා කළා. මං එසැණින් ඌ ළඟට ගියා. කොල්ලො ටික මාව වට කරගත්තා. උන්ගෙ මූණුවල ප්‍රශ්නාර්ථයක්???? එදා තමයි මට පළවෙනි වතාවට මගෙ ජීවිතේ ගැන බයක් දැනුනෙ. මැයි 05 සඳුදා. "ඇයි උඹ ෆොටෝ ගත්තෙ?", "පෙන්නපං ෆොටෝ", "උඹ අපි ගැන මීඩියා වලට දෙන්නද යන්නෙ කැ....යෝ" සද්ද ගොඩායි.. මට කතා කරපු වයසක එකා මාව ඇදලා ගත්තා වෙන පැත්තකට. "හරි හරි උඹලා හිටපල්ලා. බලමු මූ මොකාටද එන්නෙ කියලා" ඒ අංකල්ගෙ සද්දෙ. කලින් එකාට කියපු සින්දුවම ඌටත් කියලා මං කාඩ් එකකුත් දුන්නා. ගත්තු ෆොටෝ, වීඩියෝ ටික පෙන්නුවා. උන් දිය ඇල්ල උඩ නනා හිටපු එක ඩිලීට් කරන්න මට අණ ලැබුනා, මං එහෙම කළා. වයසක එකා මගෙන් ඇහුවා " තෝ මීඩියාත් නෙමෙයි නම් තනියම දිය ඇල්ලක් ළඟට ආවෙ පැනලා මැරෙන්නද හු.........??? ඇත්ත කියපන්" ඌ මගෙ අත තද කරගත්තා. ගණ දෙවි නුවණ පහළ වුණා. "අනේ අයියෙ මැරෙන්න නෙමෙයි ආවෙ, කෙල්ල එක්ක එන්න හිටිය ගමන මේ ඇල්ල බලන්න. ඒකි ආවෙ නෑ. මං ඔරොප්පුවට තනියම ආවා." ඉනික්බිතිව මා මගේ පැරණි බිඳුණු පෙම් පුවත නම් ගම් වෙනස් කරමින් අකුරක් නෑර නොවලහා එම කතාව හා ගළපමින් ඔහුට පැවසීමි. මිනිසත් බවින් පිරිපුන් ඒ පිරිපුන් සිරුරැති වයස්ගත වූ මානවයා මා තදින් වැළඳගත්තේය.  ඔහු මුවින් සැර මත්පැන් ගඳක් වහනය වුවද ඔහුගේ කුළුණුබර වදන් තුළින් එකී ගඳ මැකිණි. "අඩෝ පිස්සා.. පිස්සුද යකෝ උඹට.. කෙල්ලො ඔහොම තමයි.. ඔක්කොම අමතක වෙලා යන්නත් එක්ක වරෙන් ගහමු අඩියක්!" මා ඔහුගේ කාරුණික ඇරයුම කාරුණිකව ප්‍රතික්ෂේප කරමින් ඔවුන්ගෙන් සමු ගත්තෙමි.. නොනවත්වාම ඇදහැළුණු වර්ෂාව මධ්‍යයේ වුවද දුනුමාල හන්දියත් ගලපිටමඩ මඩ පිරුණු මංමාවත්ද පසු කරමින් නිට්ටඹුවත් පසු කොට ගම්පහට ආ මගේ සවන් පියන්පත් තුළ රැව් දෙන්නේ ඒ හැඩිදැඩි මිනිසාගේ වදනකි. "මල්ලී, මේපාර අපේ තර්ටි ෆස්ට් නයිට් ශෝ එකේ එනවුන්සර් උඹ. අපි කෝල් එකක් දෙන්නම්. පරිස්සමින් පලයන්!"

චාරිකා සටහන: තිළිණ සංදීප ජයසිංහ 

සනී ලියොන්ට මාත් ආදරෙයි!

ලංකාවෙ එවුන් එපා වෙච්චි මං දැන් ටික කාලෙක ඉඳලා ජාත්‍යන්තර සබඳතා අරඹා ඇති බව විශ්වාස කටයුතු ආරංචි මාර්ග ඔස්සේ තහවුරු කරගත හැකි බවට වාර්තා වෙනවා. "සිය රට දේ සිරි සැප දේ" තේමාව ගරු කරන මා වැන්නෙක් එවැන්නක් හරහා රට පැනීමට හෝ රට, දැය, සමය පාවා දීම කෙරෙහි කිසිසේත්ම තැත් නොකරන බැව් විශ්වාස කටයුතු ආරංචි මාර්ග පවසනවා. තමාට තමා විසින්ම පමණක් සිදුකරගත හැකි ශරීර කෘත්‍යයන් දෙකම හිඳගෙනම පමණක් සිදුකරන මාදිලියේ අය සමඟ එකී ජාත්‍යන්තර සබඳතා වැඩිදුරටත් පවතින බැව් ඉහත කී වාර්තාවන්ගේ වැඩිදුරටත් සඳහන්.

එහෙම දන්න දන්න ඉංගිරිසි කෑලි පූට්ටු කරලා සිත් සේ එහෙත් "වැදගත් සේ" කතා බස් දොඩන අස්සෙ අහම්බෙන් සෙට් වුණා ඉන්දියාවෙ සීක් ජාතික මිත්‍රයෙක්. මිනිහගෙ නම "සංදීප්", මගේ නමේ කෑල්ලකට සමානයි. ඒ හින්දද මන්දා මිනිහා මාත් එක්ක පට්ටෙට සෙට් වුණා. මිනිහා මරු ඩයල් එක.. හින්දි ෆිල්ම් වල ඉන්න සීක් ජාතිකයො වගේම ජොලි, ගොඩාක් මිත්‍රශීලී එළ කොල්ලෙක්! (මිනිහ සමහර හින්දි ෆිල්ම් වලට බනිනවා උන්ගෙ ජාතිය ගැන වැරදි චිත්‍රයක් ලෝකෙට මවා පානව කියලා. උන් හැබෑවටම ජොලි ජාතියක් උණාට නිවට නැති, බොහොම නිර්භීත, මස් මාලු නොකන ආගමට නැඹුරු වැදගත් ජාතියක්ලු. ඒ කතාව නම් ඇත්ත. ඉන්ටර්නෙට් එකෙ උන් ගැන හොයලා බැලුවත් ඒක තහවුරු කරගන්න පුළුවන්.) බන්ග්‍රා සිංදු, පන්ජාබ් ඇඳුම්, කෑම බීම ගැන කතා කර කර ඉඳලා අපි වැදගත්ම මාතෘකාවකට ආවා. “පංජාබ් කෙල්ලො” ගුණ දහම් එක්ක හොඳට හැදුනු අයලු. හරි අහිංසකයි, වැදගත් ලු. බටහිර සංස්කෘතිය නිසා දැන් දැන් කෙල්ලො සංකර වේගන යනවා කියලා ඌ දුක් වෙනවා. (මං ඉතින් කට ...ක වහගෙන හිටියා අනේ අපේ එවුන් ඊට හපන් නෙ නේද අනේ) මං නිකමට මිනිහගෙන් ඇහුවා සනී ලියොන් ගැන. (සනී ලියොන්ට පන්ජාබ් සම්භවයක් තියෙනව කියනවානෙ) ඌට ඒකට මළම පැන්නා. ඌ බනිනව එකසිය ගාණට ඒකිට. උන්ගෙ ජාතියට, ඉන්දියාවට අයිතිවාසිකම් කියන්න එන, අපහාස කරන පජාති බැල්ලියෙක් ලු ඒකි. (ඌ ඉංග්‍රීසියෙන් බැනපුවා මං කෙටියෙන් අනුවර්තනය කළා ඕං) සනී ලියොන් ගැන ඒ කතාවෙදි ඇදිලා ආපු හින්දා මං ඒ ගැන මේ පාර ලියන්ඩ කල්පනා කළා. ගූගල් එකේ නම ගැහුවා විතරයි පට්ට පට පට.. (ලියන්ඩ කලින් අත්දැකීම් එක්කහු කරගන්නඩ එපායැ. හැබැයි හම්බුනු ෂෝයි වීඩියෝ එහෙම නම් බැලුවෙ නෑ ඕං )

පහුගිය මාර්තු 21 වෙනිදා ලොව පුරා තිරගත ආරම්භ වුණු Ragini MMS2 එක්ක සනී අක්කියා ගැන හැම තැනම කතා ඇහෙනවා. ("සනී අක්කියා" ඔව්.. "අක්කියා" තමයි.. එයා 1981 මැයි 13,  මං 1987 ඔක්තෝබර් 29.. ඉතින් අක්කියා තමයි නෙ.. "අක්කා" කියනවට වඩා "අක්කියා" කිවාම ආදරණීය බවක් දැනෙන හින්දයි මං සනී ලියොන් ට "අක්කියා" කියන්නෙ.. මෙතැන් සිට මං සනී ලියොන් නොකියා "සනී අක්කියා" යැයි කියමි.)

චූටි කාලේ

සනී අක්කියාගෙ උපන් නම "කරන්ජිත් කෝර් වොහ්රා" (Karenjit Kaur Vohra). සනී අක්කියගෙ තාත්තා පංජාබයේ චන්දිගාර් ප්‍රදේශයේත්, අම්මා පංජාබයේ හිමාචල් ප්‍රදේශයේත් ජීවත් වෙච්චි අය. ජෝඩුව පස්සෙ කැනඩාවෙ පදිංචියට ගිහින්. කැනඩාවේ ඔන්ටාරියෝ නගරයේදි තමයි මේ පිංවත් කුමරිය ජන්ම ලාභය ලබලා තියෙන්නෙ. අම්මයි තාත්තයි පන්ජාබ්,  හින්දද කොහෙද මගේ සීක් ජාතික මිත්‍රයා සනී අක්කියාට "පජාති" කියන්න ඇත්තෙ. සනී අක්කියාගෙ උපන් නම "කරන්ජිත් කෝර් වොහ්රා". සනී අක්කියගෙ තාත්තා පංජාබයේ චන්දිගාර් ප්‍රදේශයේත්, අම්මා පංජාබයේ හිමාචල් ප්‍රදේශයේත් ජීවත් වෙච්චි අය. ජෝඩුව පස්සෙ කැනඩාවෙ පදිංචියට ගිහින්. කැනඩාවේ ඔන්ටාරියෝ නගරයේදි තමයි මේ පිංවත් කුමරිය ජන්ම ලාභය ලබලා තියෙන්නෙ. අම්මයි තාත්තයි පන්ජාබ් හින්දයි සනී අක්කියා හැමතිස්සෙම එයා ඉන්දියාවෙ කිය කියා කියන එකයි හින්දාද කොහෙද මගේ සීක් ජාතික මිත්‍රයා සනී අක්කියාට "පජාති" කියන්න ඇත්තෙ. සනී අක්කියා ඉගෙන ගත්තෙ කතෝලික ඉස්කෝලෙක.. හිච්චි කෙල්ල කාලෙ ඉඳලා සනී අක්කියාට තිබිලා තියෙන්නෙ එසේ මෙසේ දාංගලයක් නම් නෙමෙයි.. ක්‍රීඩාශීලී සනී අක්කියා වැඩිපුරම ආසාව තිබ්බෙ බාස්කට් බෝල් ගහන්න.. පොඩි කාලෙ සෙල්ලම් කරද්දි වැඩිපුරම කොල්ලො එක්කලු සෙල්ලම් කරලා තියෙන්නෙ. කොටින්ම කිව්වොත් වැඩිය කෙල්ලො එක්ක ඇයි හොඳැයියක් තියා ගන්න කැමති වෙලා නැහැ සනී අක්කියා..

සෙක්සි සනී අක්කියා

සනී අක්කියා චූටි කාලෙ ඉඳලම පට්ට ලස්සනයි.. ලස්සන සනී අක්කියා "සෙක්සි" වුණේ ධෛවයෝගයකින් වෙන්න ඇති.. සනී අක්කියාම කියන විදිහට එයාට "පළමු හාදුව" ලැබුනෙ වයස අවුරුදු 11දී ලු.. වයස අවුරුදු 16දී බාස්කට් බෝල් ක්‍රීඩකයෙකුගේ අනුග්‍රහයෙන් කන්‍යාභාවයෙන් ස්ත්‍රීභාවයට පියවර තැබූ ඈ වයස අවුරුදු 18දී ස්ත්‍රී පුරුෂ දෙපාර්ශ්වය හා සමඟම රති කෙළියේ යෙදීම ප්‍රිය කළාය. (Bisexual බොලවු Bisexual)  ඇත්තටම සනී අක්කියා පට්ට ලස්සනයි වගේම පට්ට සෙක්සි.. මුළු ලෝකෙම කොල්ලො අක්කියගෙ සෙක්සි ලස්සනට පිස්සු වැටිලා. Google සර්ච් වල හොයපු Star චරිත අතර Porn Star සනී අක්කියා ඉස්සරහින්ම ඉන්නවා. වීඩියෝ වලින් ෆොටෝ වලින් දැකලා කට්ටිය එච්චර පිස්සු වැටිලා නම් හැබෑවටම හම්බුනොත් නම් බඩුම තමා. සනී අක්කියගෙ උස අඩි 5 අඟල් 4යි. මේ වෙනකොට අක්කියගෙ බර කිලෝ 54ක් වෙනවා. ඉඟ සුඟ ගත හැක මිටින කියනවා වගේ සනී අක්කියගෙ ඉඟ 25" ක් වගේම උකුල් ප්‍රදේශය 36" කියලා වාර්තා වෙනවා. බ්‍රා සයිස් එක 34 කියලාත් වාර්තා වෙනවා. “මගේ සිරුරේ ආකර්ෂණීයම අංගය මගේ මුහුණ.” කියලා සනී අක්කියා පත්තරේකට ඉන්ටර්වීව් එකක් දීල තිබ්බා. ඔයාලා හිතන විදිහට සනී අක්කියගෙ සිරුරේ ආකර්ෂණීයම අංගය මොකක්ද? :-D හින්දි චිත්‍රපටි වල සනී අක්කියගෙ අඩ නිරුවත්, සරාගී රංගනයන්ගේ තිබුණු Art එක, සනී අක්කියා රඟපාපු XXX ෆිල්ම් වල සීන්වලට වලට වඩා මට පට්ටෙට දැනෙනවා. ඔයාලට දැනෙන්නෙ කොහොමද? 

සනී අක්කියගෙ රස්සා විස්තරේ

කොහොමෙන් කොහොම හරි සනී අක්කිය හැබැයි හොඳට ඉගෙන ගත්තා..  සනී අක්කියා 1999 අවුරුද්දෙ උපාධිධාරිණියක් වුණා. සෙක්සි සනී අක්කා ඉස්සෙල්ලාම බේකරියක වැඩ කලා. සනී අක්කියා Accounting වලට දක්ෂ හින්දා Accounting පැත්තෙ රස්සාවක් කළා ඊට පස්සේ. ඊටත් පස්සෙ සනී අක්කාට නර්ස් කෙනෙක් වෙන්න ආසා හිතිලා ඉගෙනගන්න කාලෙ සරාගී නැටුම් ශිල්පිණියක් විදිහට වැඩකරපු යෙහෙලියකගෙ දැන හැඳුනුම්කමක් හින්දා ජෝන් ස්ටීවන්ස් නමැති නිරූපණ ශිල්පීන් සපයන තැරැව්කාරයෙක්ව අඳුර ගත්ත. ස්ටීවන් අයියා මේ ලස්සන ෂෝයි අක්කියාව මුලු ලෝකෙම කොල්ලො කට ඇරගෙන කියවන පිරිමි මැගසින් එකක් වෙන "පෙන්ට් හවුස්" සඟරාවෙ ෆොටෝග්‍රැෆර් කෙනෙක්ට සෙට් කලා. (ඒ අතරේ අක්කිය මොනවද කරගත්තෙ කියල මගෙන් අහන්න එපා) පෙන්ට් හවුස් සඟරාවේ ලොක්කෙක් කියලා තමයි අක්කියාගෙ නම "සනී ලියොන්" කියලා වෙනස් කරගන්න උපදෙස් දීල තියෙන්නෙ. පෙන්ට් හවුස් සඟරාවේ පළවෙච්චි සනී අක්කියගෙ සරාගී ඡායාරූපත් එක්ක කෙටි කාලයක් ඇතුලත 18+ නිරූපිකාවක් විදිහට ජනප්‍රිය වෙන්න වාසනාව උදා වුණා. 2001 අවුරුද්දෙ ඉඳලා නිරූපිකාවක් විදිහට කැනඩාවේ සනී අක්කියා සෑහෙන්න ජනප්‍රිය වුණා. Accounting කරලා මොළෙන් හම්බ කරන එකයි නර්ස් කෙනෙක් වෙලා ලෙඩ්ඩුන්ට සාත්තු සප්පායම් කරලා ඇඟ වෙහෙසලා හම්බ කරන එකයි අත ඇරලා දාලා සනී අක්කි ඇඟ පෙන්නන එක රස්සාව කරගත්තා.

සම්මානනීය සනී අක්කියා

ත්‍රිබල් දන්නවනෙ.. නේද.. XXX (බ්ලූ) අපි හුඟ දෙනෙක් වගේම සනී අක්කියත් ඒ ජාතියෙ Film එකක්  බලන්න චූටි කෙල්ල කාලෙ ඉඳලා පුරුදු වෙලා හිටියා කියලා එයාම කියනවා. වයස අවුරුදු 19දි විතර යෙහෙළියක් එක්ක ඒ ජාතියෙ Film එකක් බලලා ඒ අත්දැකීම් ගැන විද්වත් සංවාදයකට එළෙඹුණාලු. කොටින්ම කිව්වොත් XXX Film Industry එක ගැන සනී අක්කියා චූටි කාලෙ ඉඳලා පිස්සු වැටිලා හිටියේ.. 18+ නිරූපිකාවක් විදිහට ජනප්‍රිය වෙන සනී අක්කියා XXX Film වල රඟපාන්නත් ආවා. නිරූපිකාවක් විදිහට ඇඟ පෙන්නලා හම්බ කර කර ඉන්න වෙලාවෙ සනී අක්කට ඒ ඇඟෙන්ම හම්බකරගන්න තවත් පොටක් පෑදුනා. ඊට පස්සෙ සනී අක්කියා එයාට තවත් නැති වෙන්න දේකුත් නැති එකේ නිල් සිනමාවට එකතු වුණා. ඊට පස්සෙ කෙටි කාලෙකින්ම සනී අක්කියා සම්මානනීය නිල් සිනමා නිලි රැජිණක් බවට පත්වුණා. Web Babe of the Year, Best All-Girl Group Sex Scene, Web Starlet of the Year, Favorite Breasts, Porn Star Site of the Year, Crossover Star of the Year අපේ සනී අක්කියා දිනා ගත්තු සම්මාන කීපයක්..

සනී අක්කියාගෙ හස්බන්ඩ් අයියා

නිල් සිනමාවේ සම්මානනීය දෝණි නටන නාඩගම් දිහා දෙමවුපියෝ බොහොම හිත් වේදනාවෙන් බලං හිටියෙ.. ඒත් සනී අක්කියට ඒ දෙන්නා විරුද්ධ වෙන්න ආවෙ නැහැල්ලු.. (මම නෙමෙයි සනී අක්කියා කියන්නෙ ) කවදා නම් මේකි කසාදයක් බඳීද දෙයියනේ කියලා දෙන්නා දෙමහල්ලො බලං ඉන්නකොට මෙන්න බොලේ සනී අක්කියා රස්සාවෙන්ම පරස්තාවත් හොයා ගත්තා. සනී අක්කියා කාලෙන් කාලෙට ප්‍රසිද්ධියෙ ගෑණුයි පිරිමියි 10 දෙනෙක් එක්ක ජීවත් වෙලා අන්තිමට ටක්කෙට හරියන කෙනා විදිහට 11වැනියාව තෝරගත්තා. සනී අක්කියා රස්සාවෙන්ම හොයාගත්තු අයියගෙ නම “ඩැනියෙල් වෙබර්”. ඩැනියෙල් අයියා ජනප්‍රිය සංගීත ශිල්පියෙක්, නලුවෙක් වගේම චිත්‍රපටි නිෂ්පාදකයෙක්. ඩැනියෙල් අයියා එක්ක සනී අක්කියා හොඳ පවුල් ජීවිතයක් ගතකරනවා කියලා සනී අක්කියා පත්තරේකට ඉන්ටර්වීව් එකක් දීල තිබ්බා. ඒක මම පහලින් දැම්මා ඕං..

 “පළමු වතාවට ඡායාරූපයකට නිරුවත් වීමේදී ටිකක් විතර මං කම්පනයට පත් වුණා. පළවෙනි නිල් චිත්‍රපටියෙ රඟපානකොට හිතුනෙ ඒක බිස්නස් එකක්ම විතරයි කියලා.  පළැමු වතාවට මම එහෙම රඟපෑවේ මගේ පෙම්වතා සමඟ. දැන් ඔහු මගේ සැමියා. අපි හොඳ පවුල් ජීවිතයක් ගතකරනවා. මගේ රංගනයන්ට මගේ සැමියාගෙන් විරුද්ධත්වයක් නැහැ…. ඔහු තමයි මගෙ ලොකුම ශක්තිය. ඔහු මට උදවු කරනවා. විශේෂයෙන්ම රෑට එයා මට හොඳ පුහුණුකරුවෙක්. ලිංගික ක්‍රියාකාරකම් කරන එක යහපත් සෞඛ්‍යකට බාධාවක් නෙවෙයි. අපි අපේ ලේ සහ මුත්‍රා සති තුනකට වරක් පරීක්ෂණය කරනවා. ඒ සියලු දත්ත අපි සතුයි. වැදගත්ම දේ ඒඩ්ස් පරීක්ෂාව. රෝග අවදානම පිළිබඳව නිතරම අපි පරික්ෂාවෙන් ඉන්නවා. මගේ කළමනාකරුගේ ධුරය දරන්නෙත් මගේ සැමියා. අපිට නිෂ්පාදන ආයතනයක් තිබෙනවා. ඔහුත් මා සමඟ චිත්‍රපටවල රඟපානවා. ”

හින්දි සිනමාව හොල්ලපු හැටි

සනී අක්කියා ඉන්දියාවට ආවේ විශේෂ ආරාධනාවකින්. ඒ, "කලර්ස්" නැමැති ඉන්දීය රූපවාහිනී නාළිකාව නිෂ්පාදනය කළ, 2011 වසරේ දී තිරගත වූ "බිග් බොස්" රියැලිටි වැඩසටහන් මාලාවට සම්බන්ධවීමටය. ඒ වනවිට මුළු  ලෝකෙම විතරක් නෙමෙයි, ඉන්දියානුවන් ද දැන සිටියේ සනී අක්කියා බ්ලූ ෆිල්ම් නිළියක් විදිහටයි.  සනී අක්කියා ඒ රියැලිටි වැඩසටහනට සම්බන්ධවීමත් එක්ක, ඒ වැඩසටහන එක රැයින් අතිශයින් ජනප්‍රිය වුණා. සනී අක්කියා ගැන මුළු ඉන්දියාවම කතා කරන්න පටන් ගත්තේ ඊට පස්සෙ. ඉන්දියාවෙ ජාතිකවාදීන්ගේ දැඩි විරෝධයක් සනී අක්කියාට ආවා. ඉන්දීය පාර්ලිමේන්තුවේදී පවා සනී අක්කියා ගැන වාද විවාද ඇති වුණා. ‘බිග් බොස්’ වැඩසටහට සම්බන්ධ වෙලා ඉද්දි, ජනප්‍රිය වගේම සම්මානනීය බොලිවුඩ් අධ්‍යක්ෂවරයෙකු වන මහේෂ් භාත්, සනී අක්කියා හම්බෙන්න ආවා. මහේෂ් අයියා සනී අක්කියාට ආරාධනා කළා ‘ජිසම්’ චිත්‍රපටියේ දෙවැනි කොටසේ ප්‍රධාන නිළිය විදිහට රඟපාන්න එන්න කියලා. ඇය එක පයින් ඒ ආරාධනාව පිළිගත්තා. ඒ වෙනකොටත් සනී අක්කියාට රංගනය අලුත් දෙයක් නොවුනු හින්දා (බ්ලූ විතරක් නෙමෙයි හොඳ ඒවාගෙත් අක්කියා රඟපෑවා ) අක්කියා පැනපු ගමන් කැමති වුණා. ‘ජිසම් 2’  චිත්‍රපටියෙ රඟපාන්න සනී අක්කියා අපේ රටටත් ආවා. ඇය මෙරටට පැමිණියේ ඇගේ සැමියා එක්ක. “ෂූට් අවුට් ඇට් වඩාලා”, “Ragini MMS2”, “ජැක්පොට්” සනී අක්කියගෙ රඟපෑම් වලින් හැඩවැඩ වුණා.

සනී අක්කියගෙ අඟර දඟර ආකර්ෂණීය රඟපෑම් දැකලා බොලිවුඩ් නිළි රැජිණියන්ට පට්ට ඊරිසියාවයි ලු.. "නිල් නිළියක්", "අපේ රට කනවා"  කිය කියා බොලිවුඩ් නිළි තරුයි, ඉන්දියාවෙ මිනිස්සුයි අපහාස කරද්දී ඒවා තඹ දොයිතුවකට මායිම් නොකර සනී අක්කියා එයාගෙ පාඩුවෙ වැඩ. සාන්ත දාන්ත තීන්ත කූඩු වගේ ඉන්න සමහර නිළියො හොර රහසෙ ඩෙඟා නට නටා පත්තිනි ටෝක්ස් දාන එක ඉන්දියාවෙයි ලංකාවෙයි සාමාන්‍ය දෙයක්. මුකුත් නොදන්න කුක්කු පැටවු වගේ හුරතල් නොවී තමන් කවුද කියලා මුලු ලෝකෙටම පෙන්නලා තියෙද්දිත්, රෙද්ද උස්සන්න විතරක් නෙමෙයි වැදගත් විදිහට රඟපාන්නත් පුළුවන් බවත් සනී අක්කියා ඔප්පු කරලා පෙන්නනමින් ඉන්නවා. ඉන්දියාවෙයි ලංකාවෙයි ප්‍රවීණ නිළි අක්කලාට සනී අක්කියා හොඳ ආදර්ශයක් දීල තියෙනවා. මහන්සි නොවී හාන්සි වෙලා විතරක් නිළියො වෙච්චි නිළියන්ට චරිතෙ අවුල් කියලා රට්ටු කියනව නම් තවදුරටත් පත්තිනි ටෝක්ස් නොදා කට ..ක වහගෙන තම තම නැණ පමණින් මහන්සිවෙලා වැඩකරනවා නම් සනී අක්කියා වගේ දියුණු වෙන්න පුළුවන්. සනී අක්කියට මං ගොඩාක් ආදරෙයි.. අක්කියා කැමතිනම් මං අද වුණත් අක්කියව බඳින්න ලෑස්තියි. ඇයි?? සනී අක්කියා ගතකරන්නෙ ඇත්ත ජීවිතයක්.. ඇත්තට මං ආදරෙයි.. සනී අක්කියටත් මං ගොඩාක් ආදරෙයි..

තිළිණ සංදීප ජයසිංහ

පුෂ්ප පිපී (පුප්පන්න කලිං පිපෙන්න..)

මගේ පළමු ලිපියට ෆේස්බුක් ඔස්සේ ලැබුණු ප්‍රතිචාර වලට බොහොම ස්තුතියි! දෙවන ලිපියට මාතෘකාව විදිහට ගත්තේ "පුෂ්ප". මේ මාතෘකාව මට ඉතාම සමීපයි.. එදිනෙදා ජීවිතයට සමීපයි.. ඒත් මම ඒ ගැන මෙතන වැඩි විස්තර කියන්න යන එක නම් ඒ හැටි මගෙ ඇඟට ගුණ නෑ. මේ මාතෘකාව තෝරාගැනීම සම්බන්ධයෙන් නම් මගේ පත්තර මිතුරෝ ගොඩාක් දැනුවත් :-)

ඔවු "පුෂ්ප" කියන්නෙ "මල්" තමයි.. මල් කිව්වාම සමහරු වැරදියට හිතන්නත් ඉඩ තියෙනව.. ඒ හින්දායි අර හින්දායි (කලින් ඡේදෙ බලන්නකො) මම "මල්" නොකියා "පුෂ්ප"ම කියන්නම්..

අපේ රටේ ජාතික පුෂ්පය මොකක්ද කියලා පහේ ශිෂ්‍යත්වයට කටපාඩම් කළා මතකයි නේද? "නිල් මානෙල්" පුෂ්පය තමයි අපේ රටේ "ජාතික පුෂ්පය". පළාත් සභා මැතිවරණ උණුසුම දැනෙන අස්සේ අඩු ගානෙ ඡන්දෙ ඉල්ලන එවුන්වත් පළාතේ "පළාත් පුෂ්පය" ගැන දන්නවද දන්නෙ නෑ නේද?. බස්නාහිර පළාතේ පළාත් පුෂ්පය වෙන්නේ "සුදු නෙළුම්" පුෂ්පයයි. ලස්සනයි, සුවඳයි වගේම ඖෂධීය ගුණේකුත් තියෙන පැළෑටියක් විදිහටත් සුදු නෙළුම් බොහෝ ප්‍රයෝජනවත් වෙනවා. දකුණු පළාත් සභාවේ පළාත් පුෂ්පය වෙන්නේ "හීන්බෝවිටියා" පුෂ්පයයි. කැලේ පිපිලා කැලේම පරවෙලා යන, අපේ රටටම පමණක් ආවේණික වෙච්චි හීන්බෝවිටියා ගෙදර මිදුලේ ලස්සනට වවාගත්තත් පාඩු නැති බේත් හේත් වලට ගන්න වටින කියන ශාඛයක්. මේ පාරවත් පළාත් සභාවලට සුදු නෙළුම්, හීන්බෝවිටියා වගේ පුෂ්ප යවාපල්ලා. නැත්තන් ඉතින් අන්තිමට අර හැමදාමත් වාගේ ඔහෙලට “පුෂ්පෙ පන්න ගන්න” තමයි වෙන්නෙ. "බත් කන හරක්" ඉන්නාතාක් කල් "කිඩාරම්" පුෂ්ප තමයි දේශයේ පාලනයට පත්වෙන්නෙ. ("බත් කන හරක්"  අපේ ජයලාල් සර්ගෙ වදන් අතර ජනප්‍රියම වදනක්.. මේක තමා හරිම වදන ඒ ජාතියෙ උන්ට දැනෙන්න අමතන්න පුළුවන්..) කිඩාරම් පුෂ්පයේ වමනෙට එන ගඳක් තිබ්බ වුණාට අල නම් රසවත් වගේම ඖෂධීය ආහාරයක් කියලා ආයුර්වේදයේ සඳහන් වෙනවා. කිඩාරම් "පුෂ්ප" වගේ ගඳ ගහන ගොඩක් "ගෑණු", පිරිමි එවුන්ගෙ ඇතුල නරකම නැති වෙන්න පුළුවන් උණත් මතුපිට ගඳ තියෙනකං උන් ගඳයොම කියලා හංවඩු ගැහෙන එක වළක්වන්න මේ සම්මජ්ජාතියෙ නම් බෑ. 

කිඩාරම් මල

 

මේක ලියන අස්සෙ (සමාවෙන්න! ටයිප් කරන අස්සෙ) ජෝතිපාලගෙ සිංදුවක් මතක් වුණා.. (ජෝතිපාල මහත්තයගෙ කියලා ගහන්න හිතුනත් මං එහෙම නොදැම්මෙ අපහාසෙකට නෙමෙයි ඊට වඩා මගෙ පපුවට ලඟයි ජෝතිපාල කියන එක. මේවා කපන්න කොටන්න සබ් එඩිටර්ලා නැති හින්දා බය නැතුව මට ඕනෙ විදිහටයි මේ ගහලා තියෙන්නෙ )

“සල්, සපු, නා, නිල් මානෙල්, කුමුදු, සමන් මල් අතරේ

කිඩාරම් මලේ.. පවා සුවඳ දිගහැරේ

පළිඟු රුවන් මිණිමුතු මෙන් පහන් දිලෙනවා

එබඳු පහන් අඳුරු විමන් පහන් කරනවා

එය හැඟී නෙත මගේ කඳුළු සලනවා

වීණාවෙන්, බිළිඳු අතින් මිහිරි සර වැයේ

සුපෙම් හැඟුම් උපද්දවයි දුගී වුව ලයේ

කලු වලා වල පවා රිදී ඉරි තියේ

කිමද මේ නිය දහම් අමතකව ගියේ”

සල්, සපු, නා, නිල් මානෙල්, කුමුදු, සමන් මල් සුවඳ අතරේ අතරමං නොවී පිපිලා තියෙන කිඩාරම් මල් අඳුරගනිල්ලා.. කඩලා විසිකරපල්ලා.. පුළුවන් නම් අල කාපල්ලා. බහුතර දේශපාලකයොයි, දේශපාලනේට එන්න දතකට මැදගෙන තාප්ප වල ඇලවිලා ඉන්න සමහර කුජීත මූණුයි මට නම් පේන්නෙ "බාඳුරා" පුෂ්ප වාගෙ. බැහැලා දේශපාලනේ කරන්න යන සාමාන්‍ය ජනතාව බඳුරා පුෂ්පේ වැටිලා මැරෙන පොඩි සත්තු වගේ නොවේවා කියලා මං ප්‍රාර්ථනා කරනවා! වීණාවෙන්, බිළිඳු අතින් මිහිරි සර වැයේ වගේ, පොඩි පොඩි උන්ටත් ලොකු ලොකු දේවල් කරන්න පුළුවන් කියන එක මතක තියා ගනිල්ලා. කලු වලා වල පවා රිදී ඉරි තියේ කියලා අපි විශ්වාසකරමු ජෝතිපාලත් කිව්ව වගේ. "කිමද මේ නිය දහම් අමතකව ගියේ" කියලා කාගෙන් හරි නාහන තැනට වැඩ සිද්ධ කරගන්න එක කාගෙ කාගෙත් යුතුකම සහ වගකීම බව මතක තියා ගමු!

තිළිණ සංදීප ජයසිංහ